Astrologia średniowieczna wyróżnia kilka głównych punktów arabskich, które odgrywają kluczową rolę w analizie horoskopu. Obok lunarnego Punktu Szczęścia i solarnego Punktu Ducha, istotne są Punkt Hylegu, zwany także korzeniem życia (Radix Vitae), oraz kojarzony z domem dziewiątym Punkt Wiary (pars fidei, pars religionis).

Punkt Wiary wyznacza się w horoskopie natalnym w celu oceny stosunku do religii i religijności urodzonego, ale może mieć on też do czynienia z szeroko rozumianą duchowością. Punkt Wiary w horoskopie dziennym oblicza się według formuły: ASC + Merkury – Księżyc, w horoskopie nocnym odwrotnie: ASC + Księżyc – Merkury. Dzieje się tak dlatego, że Księżyc ma związek z psychicznością i życiem wewnętrznym, natomiast Merkury z uczeniem się oraz z wszelkiego rodzaju koncepcjami i doktrynami.

Zastosowanie i interpretacja Punktu Wiary
Guido Bonatti (XIII w.) stwierdza, że o religijności (duchowości) urodzonego możemy mówić wtedy, gdy:

1. Punkt Wiary i jego władca są w domu pierwszym;
2. Punkt Wiary tworzy aspekt z władcą ascendentu;
3. Punkt Wiary jest w aspekcie z almutenem horoskopu;
4. Punkt Wiary pozostaje w aspekcie z przynajmniej jednym ze swoich dyspozytorów (tj. władcą domicylu, egzaltacji, troistości, term lub dekanatu).

Jeżeli żadne z powyższych kryteriów nie zostanie spełnione (albo Punkt Wiary będzie osłabiony), mamy do czynienia z brakiem religijności lub wprost z ateizmem.

Weźmy przykłady z Bazy horoskopów PTA. Ksiądz Jan Twardowski, który z religijności uczynił swoją powinność, miał Punkt Wiary (8° 55´ Ryb) w domu szóstym w sekstylu do władcy ascendentu (Wenus), w trygonie do almutenu horoskopu (Saturn), a także w aspekcie do swoich dyspozytorów: do Wenus – władcy wywyższenia i term, do Marsa – jednego z władców troistości oraz do Saturna – władcy dekanatu. Tak więc w tym przypadku niemal wszystkie powyższe punkty zostały spełnione.

Z kolei Wisława Szymborska miała w swoim horoskopie Punkt Wiary w 29° 01´ Wodnika. Nie tworzy on aspektu z władcą ascendentu, Marsem; nie tworzy aspektu z almutenem horoskopu, czyli z Księżycem (nie możemy uznać koniunkcji przez znaki, bo to nie planety), nie tworzy również aspektów z żadnym z władców troistości, term ani oblicza. Nic dziwnego, że Szymborska otwarcie deklarowała swój ateizm.

Czy Jarosław Kaczyński jest religijny?
Prezes Prawa i Sprawiedliwości, który manifestuje swoje przywiązanie do religijności i tradycji katolickiej, zwłaszcza tej reprezentowanej przez środowisko Radia Maryja, ma w swoim horoskopie Jowisza, władcę IX domu, w domu dziesiątym, co mogłoby być pewną przesłanką na jego bogobojność, oraz Księżyc w znaku Ryb mający do czynienia z mistycznym bądź duchowym postrzeganiem siebie i innych. To jednak za mało, by móc kwestię jego religijności konkluzywnie ocenić. Warto więc spojrzeć na Punkt Wiary i zinterpretować go zgodnie z założeniami Bonattiego.

W horoskopie Jarosława Kaczyńskiego Punkt Wiary znajduje się w dziesiątym domu w 20° 33´ Wodnika, co może wskazywać na łatwość publicznego manifestowania swojej religijności. Punkt ten jednak nie tworzy aspektu zarówno do władcy ascendentu, jak i do almutenu horoskopu, którym jest w tym przypadku Wenus. Co więcej, Wenus znajduje się w Raku, gdzie dyspozytor Punktu Wiary, Saturn, jest źle przyjmowany (Saturn w tym znaku jest w detrymencie). Ponadto, Punkt Wiary nie jest aspektowany przez żadnego ze swoich dyspozytorów, którymi są: Saturn (domicyl), Saturn, Merkury i Jowisz (troistość), Mars (termy) oraz Księżyc (dekanat). A to oznacza, że Kaczyński bardziej by się skłaniał ku ateizmowi niż ku pobożności. Tym niemniej Punkt Wiary aspektowany jest przez Słońce (trygon), które wprawdzie nie jest tutaj żadnym dyspozytorem tego punktu, ale aspekt ten powinien zwrócić naszą uwagę.

Bonatus stwierdza bowiem, że powiązania Punktu Wiary ze Słońcem wskazuje na fasadową religijność i wybiórcze traktowanie prawd wiary. Można zatem uznać, że gdyby Guido Bonatti interpretował horoskop prezesa Prawa i Sprawiedliwości, uznałby zapewne, iż polityk ten wcale nie jest taki religijny, za jakiego ma go część społeczeństwa. Jego bogobojność jest bowiem fasadowa, związana z utrzymaniem władzy i wykorzystywana do kształtowania wizerunku politycznego (dom dziesiąty), a nie wyrażania głębokich czy autentycznych uczuć religijnych.

Punkt Wiary w aspektach z planetami
Dla Bonattiego istotne są również aspekty, a zwłaszcza koniunkcje Punktu Wiary (PW) z planetami, dzięki którym da się wyodrębnić kilka postaw i typów przeżywania religijności:

• PW z Saturnem (omnipotencja) – urodzony czuje się bardziej święty niż Bóg;
• PW z Jowiszem (rytualizm) – urodzony staje się duchownym, biskupem, jest zaangażowany w rytuały i rozważania teologiczne;
• PW z Marsem (krytyka religii) – urodzony ma krytyczny stosunek do religijności, czasami wrogi, wszczyna spory religijne;
• PW ze Słońcem (religijność fasadowa) – urodzony publicznie afiszuje się ze swoją religijnością, lubi hojność, filantropię, akcje społeczne, u podstaw brakuje jednak głębi w pojmowaniu doktryny, ponieważ rozumie on religię na swój własny sposób, tym niemniej osoby takie mogą zostać postaciami publicznymi;
• PW z Wenus (np. kult bogini lub Matki Boskiej) – urodzony przyłącza się do kultów i sekt związanych z kobietami, w których kobiety są preferowane i odgrywają w nich znaczącą rolę;
• PW z Merkurym (teologia) – urodzony preferuje naukowe podejście do spraw wiary;
• PW z Księżycem (magia) – urodzony zaangażowany jest w sprawy czarów, nekromancji, nigromancji, wróżenia.

Więcej informacji na temat punktów arabskich zob.: Karl B. Pracht, „Punkty arabskie”, przeł. E. Wojtyś, Biblioteka Polskiego Towarzystwa Astrologicznego, t. I, Warszawa 2013, a także w mojej przedmowie oraz w posłowiu do tej książki: „Punkty arabskie w tradycji astrologicznej” i „Punkty arabskie według Albumasara”.