Księżyc w elekcyjnym horoskopie małżeństwa

Księżyc w astrologii elekcyjnej odgrywa niesłychanie ważną rolę, a już szczególnie w elekcyjnym horoskopie małżeństwa. Z jednej strony przez separacje i aplikacje pokazuje sygnifikatory mężczyzny i kobiety, z drugiej zaś symbolizuje pannę młodą. W dawnych tekstach astrologicznych podkreślano, aby Księżyc był rosnący (najlepiej w pierwszej kwadrze, choć nie w ścisłej kwadraturze do Słońca), powinien być dobrze postawiony, w domicylu, względnie w termach benefików, a więc Wenus bądź Jowisza oraz przede wszystkim w dobrym aspekcie z Wenus.

Zupełnie odrębną kwestią pozostawało jego położenie w znaku zodiaku. Co ciekawe, Księżyc w elekcyjnym horoskopie małżeństwa zdaniem dawnych astrologów nie powinien znajdować się w swoim domicylu, czyli w Raku! Dopuszczano znak Byka, gdzie jest wywyższony, ale tylko w pierwszych 15 stopniach. Bardzo pochlebnie wyrażono się za to o Księżycu w Skorpionie, zwłaszcza o pierwszych 15 stopniach, gdzie – jak wiadomo – nie dość że znajduje się w upadku, to jeszcze na trasie spalonej (via combusta). Również znak wygnania Księżyca, Koziorożec, był korzystny, zwłaszcza druga i trzecia dekada tego znaku.

Takie reguły są zaskakujące, ponieważ przeczą one doktrynie o podstawowych godnościach i w istocie nie wzmacniają one Księżyca (panna młoda), lecz go osłabiają. Jakkolwiek stoją one w całkowitej zgodności z kulturą patriarchalną i wynikającą z niej obyczajowością, zgodnie z którą  miejsce kobiety w społeczeństwie było ściśle określone, zdeterminowane przez przyzwolenie na dyskryminację ze względu na płeć, co obecnie nazywamy szowinizmem.

Dzisiaj, kiedy mamy za sobą emancypację kobiet (od połowy XIX wieku) oraz rewolucję seksualną (lata 60. XX wieku), inaczej patrzymy na rolę kobiet w społeczeństwie i małżeństwie, a męski szowinizm nie jest już traktowany jako coś naturalnego, lecz negatywnego, wręcz obraźliwego. Pierwsze próby odejścia od tych „dyskryminujących” reguł znajdujemy w pismach astrologów działających w pod koniec XVII wieku (Middleton, Partridge), ale są one na tyle nieśmiałe, że trudno uznać je za zdecydowany opór wobec nich. Nawet Vivian Robson w swojej książce o astrologii elekcyjnej z 1937 roku przestrzega przed Księżycem w Raku i zaleca jego położenie w pierwszej połowie Skorpiona, co ma wskazywać na żonę posłuszną, dobrą, cnotliwą i kochającą (!). Również współczesne podręczniki do astrologii elekcyjnej nie wspominają o korzyściach płynących z położenia Księżyca w znaku Raka. Na przykład K. Konaszewska-Rymarkiewicz za Doris Chase Doane (1913-2005) stwierdza, że Księżyc w horoskopie elekcyjnym powinien znajdować się w Wadze bądź Lwie (o Raku milczy).

Poniżej wyciąg z dawnej literatury astrologicznej, od antyku po schyłek ery astrologii tradycyjnej, w którym głos w sprawie posadowienia Księżyca w znakach zodiaku w elekcyjnym horoskopie małżeństwa zabierają jedni z najważniejszych astrologów minionych wieków. Jest to materiał bardziej historyczny niż dydaktyczny, ale za to pokazuje, jak ówczesna obyczajowość przenikała do reguł astrologii.

?????????????????????????????????????????

 

Doroteusz z Sydonu (I w. n.e.). Księżyc w Baranie nie jest dobry; Księżyc w pierwszych bądź ostatnich stopniach Byka nie jest dobry, ponieważ żona nie będzie wierna, w stopniach środkowych jest korzystny; pierwsza połowa Bliźniąt nie jest dobra, ale druga jest korzystna; trzeba unikać małżeństwa, kiedy Księżyc jest w Raku; Księżyc w Lwie jest pomyślny, o ile każdy z małżonków będzie na własnym utrzymaniu, w przeciwnym razie nigdy niczego wspólnie się nie dorobią; Księżyc w Pannie jest dobry, o ile kobieta jest wdową, ale dla dziewicy jest niekorzystny; Księżyc w Wadze nie jest dobry dla małżeństwa, ale korzystny dla zalotów i oświadczyn; pierwsze stopnie Skorpiona są dobre, ale ostatnie wskazują, że związek nie będzie długotrwały; Strzelec ogólnie jest dobry, ale lepiej małżeństwa wtedy nie zaczynać; pierwsze stopnie Koziorożca są niekorzystne, ale środkowe i ostatnie pomyślne; Księżyc w Wodniku nie jest korzystny; jeśli Księżyc jest w Rybach, kobieta nie będzie dziewicą i nie przestanie krzywdzić męża.

 

Sahl ibn Bishr (I poł. IX w. n.e.). Należy uważać, aby Księżyc nie znalazł się w Baranie, Raku, Wadze, Koziorożcu lub w Wodniku oraz nie umieszczać go w znakach, w których przebywają malefiki i ogon smoka [południowy węzeł Księżyca]. Jeśli chcesz wzmocnić kobietę, umieść Księżyc w znakach kardynalnych, a najlepiej w Wadze. Wzmacniając kobietę, unikaj posadowienia Księżyca w znakach stałych, bo może odejść do kogoś innego. Ze znaków stałych Byk i Lew są lepsze niż inne, ale Skorpion i Wodnik są bardziej korzystne dla kobiety; pierwsza połowa Byka jest lepsza niż druga, ale pierwsza połowa Bliźniąt jest gorsza, a druga lepsza. Baran, jak również Rak są złe. Lew jest dla Księżyca zaszczytny, ale jedno z małżonków może roztrwonić majątek drugiego. Panna jest dobra dla kobiety, która już była zamężna i nie jest dziewicą, Waga jest zła. Początek Skorpiona jest korzystny, ale koniec zły, bo związek nie będzie długotrwały. Strzelec jest zły, podobnie jak pierwsza połowa Koziorożca, a druga połowa dobra; Wodnik również jest zły, podobnie jak Ryby.

 

Guido Bonatti (ok. 1207-1296). W VII księdze Liber Astronomiae Bonatti przywołuje al-Rijala, znanego też jako Haly Abenragel (zm. po 1037 r.): Skorpion i Wodnik są dobre (zwłaszcza dla kobiety), pierwsza połowa Byka jest lepsza niż druga, pierwsza połowa Bliźniąt jest gorsza niż druga, Baran i Rak są złe, Panna również (zwłaszcza dla dziewicy), Waga i koniec Skorpiona też są złe, Strzelec i pierwsza połowa Koziorożca również są złe, ale druga mniej zła, tak samo Wodnik i Ryby są złe (choć wcześniej była mowa, że Wodnik jest jednak dobry). Następnie przestrzega, dodając od siebie (jak sądzę), że Księżyc nie może być uszkodzony przez malefiki, proponując jego położenie w Byku albo we Lwie (domicyl męskiego Słońca), zwłaszcza jeśli to mężczyzna wychodzi z inicjatywą małżeństwa. Jeśli wychodzi z nią kobieta, Księżyc należy umieścić w pierwszej połowie Skorpiona (!).

 

Centiloquium Hermesa Trismegistosa (przekł. łac. 1262). Księżyc nie powinien znajdować się w znaku Raka ani Skorpiona, chyba że chodzi o małżeństwo z wdową (Coley, 1676); Księżyc absolutnie nie powinien znajdować się w znaku Raka, jak również w znaku Panny, chyba że ślub jest ze starą panną (Holden, 2008).

 

Laurentius Bonincontrius (1410-1502). Nie należy umiejscawiać Księżyca w znaku Raka dla małżeństwa z dziewicą; dla małżeństwa z wdową takie położenie Księżyca jest dobre. Ta sama zasada dotyczy położenia Księżyca w Lwie.

 

Jean-Baptiste Morin (1538-1656). Księżyc powinien znajdować się w znaku stałym. Należy unikać znaków kardynalnych.

 

Nicholas Culpeper (1616-1654). Księżyc nie powinien znajdować się na trasie spalonej (od 15° Wagi do 15° Skorpiona) ani być w nowiu i powinien przebywać w znakach płodnych [Rak, Skorpion, Ryby].

 

William Ramesey (1627-1675). Najpierw pisze, że trzeba zwrócić uwagę na godności i słabości Księżyca, a później wymienia, co następuje: Baran, Rak, Waga i Wodnik nie są dobre dla Księżyca (Waga jest dobra dla zaręczyn i kontraktów, nie dla małżeństwa). Pierwsze 20 stopni Byka są dobre, reszta zła. Pierwsze 15 stopni Bliźniąt są dobre, pozostałe złe. Lew jest korzystny, ale nie dla spraw majątkowych. Księżyc w Pannie wskazuje na kobietę, która może szybko stracić męża, co może być dla niej korzystne, chociaż zwykle jest ona wobec męża złośliwa i rzadko kocha go tak czule jak on. Pierwsze 15 stopni Skorpiona są dobre dla małżeństwa z panną lub dziewicą; takie położenie wskazuje, że kobieta będzie posłuszna, dobra, cnotliwa i kochająca. Natomiast ostatnie stopnie są złe, ponieważ kobieta może być lubieżna, zadziorna, perfidna, niestała, zazdrosna, złośliwa, nieposłuszna. Strzelca się uznaje za obojętnego, ale nie należy go odrzucać. Pierwsze 10 stopni Koziorożca trzeba zlekceważyć, ale następne (11-30 stop.) są dobre; wskazują one na kobietę, która będzie kochająca, uległa, będzie pragnęła mężczyzny, chociaż z tego związku będzie mało dzieci. Księżyc w Wodniku zapowiada nieposłuszną kobietę męskiego ducha. Księżyc w Rybach jest korzystny; wskazuje na kobietę kochającą i sprawiedliwą, chociaż może być wredną gadułą, co spowoduje, że mężczyzna przestanie ją kochać.

 

John Partridge (1644-1715). Księżyc powinien znajdować się w korzystnych dla małżeństwa znakach, czyli w Byku, Wadze, Strzelcu, Wodniku lub w Rybach. Jeśli z małżeństwa ma być liczne potomstwo, trzeba umieścić Księżyc w Raku, Skorpionie albo w Rybach [znaki płodne].

 

John Middleton. W tomie Practical Astrology z 1679 roku stwierdza, że Księżyc powinien znajdować się w znaku stałym. Księżyc w znaku płodnym zapowiada liczne potomstwo.

 

Vivian E. Robson (1890-1942). W książce Electional Astrology z 1937 roku streszcza reguły podane przez Williama Rameseya (zob.wyżej), kompletnie ich nie korygując.

 

Dalsze kwestie odnoszące się do reguł astrologii elekcyjnej znaleźć można w mojej książce Reguły astrologii tradycyjnej. Na blogu zob. Ślub królewski – reguły dawnej astrologii elekcyjnej.

 

 

3 thoughts on “Księżyc w elekcyjnym horoskopie małżeństwa

  1. No cóż astrologia jest wiedzą która wyrasta z obserwacji wielu pokoleń w ścisłym powiązaniu z symboliką + szczypta matematyki ;)Te pokolenia miały znacznie więcej czasu i materiału do dyspozycji aby wyciągnąć odpowiednie wnioski.Najwyraźniej mocny Księżyc zwłaszcza w Raku nie jest korzystny, może nie dla tego jak się dany „związek” zaczyna a bardziej jak kończy.Ciekawe to i zaskakujące.Pozdrawiam.

  2. Nigdzie nie jest napisane dlaczego właściwie ten Księżyc w Raku jest niekorzystny. Niby jakie cechy wzmacnia? Jestem tego bardzo ciekawa, bo sama mam (choć trzeba przyznać, że przy Słońcu i Wenus w Baranie mój charakter nie należy do najłatwiejszych). 😉

Skomentuj ~Nadir Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *