Trzęsienie ziemi we Włoszech było jednym z najbardziej poważnych trzęsień w ostatnich latach na kontynencie europejskim. Ofiar wciąż przybywa. Już teraz mówi się o 150 zabitych, ponad 1500 zostało rannych, zaś 100 tysięcy osób zostało bez dachu nad głową. Do trzęsienia ziemi doszło 6 kwietnia 2009 roku o godz. 3:32 CEST (=1:32 GMT). Epicentrum znajdowało się blisko miejscowości L’Aquila (Abruzja).
W ostatnim numerze „Trygonu” (1/2009) znajduje się artykuł Izy Podlaskiej pt. Trzęsienie ziemi – tranzyty Urana do Saturna. Tekst wprawdzie nie ma nic wspólnego ze zjawiskami geologicznymi, ale jego tytyuł dobrze określa znaczenie aktualnej opozycji Saturna z Uranem, która jest chyba najbardziej charakterystyczną konfiguracją symbolizującą właśnie trzęsienia (Uran) ziemi (Saturn). W horoskopie włoskiego kataklizmu ascendent wypada w znaku ziemskiego Koziorożca, zaś Saturn (władca ascendentu) wypada w ziemskim znaku Panny, tworząc nie tylko w opozycję do Urana, lecz także do Marsa, który okazał się tu istnym katalizatorem rozładowującym tę niezwykle napięciową konfigurację.
Tradycyjna astrologia mundalna mówi, że trzęsienia ziemi sygnalizowane są zwykle przez zaćmienia, ostatni nów bądź nieharmonijne konfiguracje Marsa, Jowisza, Saturna lub Urana. Ostatnie zaćmienie Słońca (obrączkowe) miało miejsce 26 stycznia 2009 roku o godz. 7:59 GMT w znaku Wodnika, którego władcą jest Uran tworzący właśnie opozycję z Saturnem w domach narożnych (współrzędne L’Aquila).
Z kolei horoskop ostatniego nowiu Księżyca obliczony dla L’Aquili jest jeszcze bardziej wymowny (26 marca 2009, godz. 17:07 CET).
Opozycja Saturn/Uran wypada tu na osi ascendent/descendent, zaś sam nów wraz z Merkurym (władcą horoskopu) i Wenus tworzy kwadraturę do Plutona znajdującego się w domu czwartym, który ma wiele do czynienia z tego typu kataklizmami.
Równie interesujący jest horoskop pierwszej opozycji Saturna z Uranem obliczony na L’Aquilę (4 listopada 2008 roku, godz. 14:33 CET).
Podobnie jak w poprzednim horoskopie, opozycja Saturna z Uranem wypada tu dokładnie na osiach.
H. S. Green w swojej książce Mundane, Or National Astrology (1919) podkreśla, że trzęsienia ziemi mają związek z zaćmieniami oraz koniunkcjami i opozycjami planet wolnych. Zauważa również, że pewne znaki zodiaku są bliżej skojarzone z trzęsieniami niż inne. Zdaniem Greena kluczową rolę odgrywają tu znaki stałe, w szczególności Byk i Skorpion, gdzie w horoskopie opozycji Saturn/Uran znajduje się Słońce z Marsem. Duże znaczenie mają tu także znaki kardynalne, a zwłaszcza pierwsze stopnie tych znaków, szczególnie jeśli dochodzi w nich do określonych konfiguracji wolnych planet (koniunkcji, kwadratur, opozycji). Znaki zmienne wydają się mieć w tej kwestii niewielkie znaczenie, z wyjątkiem Ryb, w których akurat przebywa tu Uran i ascendent (horoskopy zaćmienia i opozycji).
Tymczasem Raphael w swojej książce Mundane Astrology (1932) zasadniczo zgadza się z Greenem, dodając, że newralgicznym punktem ma być oś medium coeli – imum coeli połączona z zaćmieniem lub zaćmienie połączone z istotnymi punktami horoskopu kraju bądź miasta. Raphael szczególną rolę przypisuje czwartemu domowi, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z wielkimi koniunkcjami w znakach stałych. Nie bez znaczenia są także ingresy planet.
Generalnie jednak zwykle zdarza się tak, że trzęsienia ziemi pokrywają się z występowaniem półkrzyży bądź wielkich krzyży kardynalnych lub stałych. Spośród największych trzęsień ziemi, które w XX wieku nawiedziły różne zakątki świata, warto odnotować te najtragiczniejsze.
* 28 grudnia 1908 roku, Włochy: śmierć poniosło blisko 100 tysięcy osób, a położone na Sycylii miasto Mesyna zostało całkowicie zniszczone. Półkrzyż kardynalny tworzyły: Słońce, Merkury i Uran w Koziorożcu oraz Saturn w Baranie i Neptun w Raku.
* 1 września 1923 roku, Japonia: zniszczone Tokio oraz znaczna część Jokohamy. Zginęło 143 tysiące osób. Półkrzyż kardynalny tworzyły: Chiron w Baranie, Pluton w Raku, Merkury i Saturn w Wadze.
* 31 maja 1970 roku, Peru: 66 tysięcy zabitych. Półkrzyż kardynalny tworzyły: Chiron w Baranie, Wenus w Raku i Uran w Wadze.
* 27 lipca 1976 roku, Chiny: śmierć poniosło 655 tysięcy osób. W horoskopie tego straszliwego kataklizmu większość planet ustawiona była w znakach stałych i tworzyła półkrzyż: Słońce, Saturn, Wenus, Księżyc, Merkury znajdowały się w Lwie, Uran – w Skorpionie, Chiron – w Byku.
* 20 czerwca 1990 roku, Iran: 50 tysięcy ofiar śmiertelnych. Mars znajdował się w znaku Barana, Jowisz w Raku, a Neptun w Koziorożcu i razem tworzyły półkrzyż kardynalny.
* 17 sierpnia 1999 roku, Turcja: w mieście Izmit zginęło ponad 15 tysięcy osób. Trzęsienie ziemi miało miejsce niespełna tydzień po całkowitym zaćmieniu Słońca, obserwowanym nad Europą i Turcją. Planety ustawione były wówczas w dwa wielkie krzyże stałe: Merkury, Słońce i Wenus znajdowały się w Lwie, Księżyc i Mars – w Skorpionie, Neptun i Uran – w Wodniku, a Jowisz i Saturn – w Byku.
* 26 stycznia 2001 roku, Indie: 20 tysięcy ofiar. Półkrzyż stały tworzyły: Saturn w Byku, Mars w Skorpionie oraz Uran, Księżyc i Merkury w Wodniku.
* 26 grudnia 2003 roku, Iran: 40 tysięcy ofiar. Półkrzyż kardynalny tworzony przez Słońce z Merkurym w Koziorożcu, Saturna w Raku oraz Marsa w Baranie.
Dzień dobry. Mam pytanie, czy mógłby Pan obliczyć horoskop dla Warszawy 21 grudnia 2012? Proszę o szybką odpowiedź. bezcenne-wspomnienia.blog.onet.pl