Horoskop zaprzysiężenia Andrzeja Dudy

Jak się czuje ktoś, kto z szeregowego działacza partyjnego staje się nagle najważniejszą osobą w państwie? Może wdzięczny albo bezradny? A może właśnie zmobilizowany do tego, by udowodnić światu, że wyborcy się nie pomylili, że mandat, jaki mu dali, wcale nie jest na wyrost? Można gdybać bez końca. Jedno jest pewne: 6 sierpnia 2015 roku o godz. 10:04 (w innej notce pisałem, że lepsza byłaby godz. 12:00), kiedy Andrzej Duda składał przed Zgromadzeniem Narodowym uroczystą przysięgę, uruchomiona została machina przeznaczenia, której nie da się już zatrzymać. I byłoby dobrze dla nas wszystkich, aby ten moment był właściwy, bo – jak wiemy – wszystko ma swój czas, a początek, ów wzorzec kosmiczny, niebiańska matryca determinuje całość. Od tego, czy ta machina zostanie uruchomiona prawidłowo, będzie zależało funkcjonowanie całej pięcioletniej kadencji Andrzeja Dudy.
Zaprzysiezenie Andrzeja Dudy
Wydaje się, że cztery planety w znaku królewskiego Lwa, w tym trzy w pobliżu królewskiego Regulusa, gwarantują dostatnią i majestatyczną prezydenturę, która rozpoczęła się w godzinie Wenus, a jej domicyl jest na ascendencie przy idealnym połączeniu z horoskopem ingresu, ponieważ ascendent prezydentury jest blisko stopnia medium coeli horoskopu rocznego. Przyjrzyjmy się jednak uważniej układowi planet w tym kosmogramie.

Majestat Świateł
W każdym horoskopie koronacji czy zaprzysiężenia na najwyższy urząd w państwie najważniejsze są Światła, czyli Słońce i Księżyc. Tutaj są one postawione wyjątkowo pomyślnie. Są w godności. Słońce jest bowiem w domicylu, w męskim znaku i męskiej ćwiartce (hayz) oraz w jednym z najlepszych domów – jedenastym. Księżyc zaś położony jest w wywyższeniu, a do tego w żeńskim znaku i żeńskiej ćwiartce.

Punkt wyjścia, przynajmniej pobieżnie analizowany, jest zatem bardzo dobry, zwłaszcza że Słońce z horoskopu zaprzysiężenia jest idealnie połączone z solariuszem Andrzeja Dudy (o ile prawidłowo wydedukowałem jego godzinę urodzenia) – znajduje się bowiem na solarnym Jowiszu i ascendencie! (Jest również na ascendencie horoskopu Polski.) Tym niemniej trzeba zauważyć, że Światła zmierzają do kwadratury (bez recepcji), a to nie jest fortunne, ponieważ władają one niezwykle ważnymi domami. Księżyc rządzi domem dziesiątym (MC), czyli stanowiskiem, urzędem prezydenta, zaś Słońce – domem jedenastym, a więc sojusznikami tego urzędu, tymi, którzy ten urząd będą wspierać i na niego pracować. Mamy więc do czynienia z konfliktem pomiędzy dwiema siłami, które powinny ze sobą kooperować, a nie się ścierać. Arabski astrolog Sahl ibn Bishr (IX w.) pisze wprost, że w horoskopie koronacji „władca X domu nie powinien tworzyć złych aspektów do domu XI”.

Doradcy i partnerzy
Na to, że z doradcami prezydenta Dudy nie wszystko będzie idealnie, pokazuje także władca domu siódmego (który z jednej strony reprezentuje otwartych wrogów, z drugiej zaś właśnie partnerów). Descendent jest w znaku Barana tuż obok Ogona Smoka (zgodnie z regułami astrologii elekcyjnej węzły powinny być położone jak najdalej od osi) i władany jest przez Marsa, który usadowił się w domu dziesiątym (choć w tym miejscu żadnego malefika nie powinno być!), a do tego jest w upadku, właściwie nawet w stopniu swego upadku, na dokładkę w termach malefika (Saturn). Doradcy i partnerzy Dudy mogą być więc nie tylko słabi i niegodni zaufania, lecz także mogą uzurpować sobie prawo do niszczącego wpływu na urząd prezydencki.

Otoczenie władcy ascendentu
Z kolei Andrzej Duda reprezentowany jest w tym horoskopie przez władcę ascendentu, czyli Wenus. Z planetą tą nie dzieje się najlepiej. Przede wszystkim jest w retrogradacji, a więc prezydent może nie zmierzać we właściwym kierunku, cofać się lub wycofywać (chciałoby się powiedzieć: wycofywać z obietnic wyborczych), stosować politykę uników i niejasnych posunięć. Wenus jest także całkowicie nie na swoim miejscu, ex conditione, czyli jako planeta nocna w horoskopie dziennym powinna być pod horyzontem, a jest nad nim, jako planeta żeńska powinna być w żeńskim znaku i w żeńskiej ćwiartce, a jest dokładnie odwrotnie. To tak, jakby Duda nie był na swoim miejscu.

Reguły elekcji królewskich mówią, że władca ascendentu powinien być w dobrym aspekcie z władcą medium coeli. Tutaj mamy do czynienia wprawdzie z trygonem pomiędzy Wenus a Księżycem, ale już separacyjnym (tak jakby urząd się oddalał od prezydenta) i poza znakami. Mimo to warto zwrócić uwagę na ukryty związek, w jakim pozostają te planety. Wenus w ruchu wstecznym zmierza bowiem do antiscionu Księżyca (26° 11´ Lwa), a to też nie mniej ważny aspekt, tyle że bardziej subtelny. Jednak zanim Wenus dotrze do tego punktu, musi spotkać się wcześniej z Merkurym, który jest władcą domu… dwunastego! Ukrytych wrogów, Malus Daemon. Wygląda to trochę tak, jakby siły niesprzyjające tej prezydenturze blokowały drogę do optymalnego funkcjonowania Andrzeja Dudy na urzędzie prezydenta.

Ponadto, Wenus stoi tu nie tylko w otoczeniu Merkurego i antiscionu Księżyca, lecz także w otoczeniu Jowisza, który – jak wiadomo – symbolizuje kler, duchowieństwo, religię, sprawiedliwość, praworządność itp. Jowisz jest też wielkim benefikiem, a koniunkcja Jowisza z Wenus jako taka traktowana bywa nad wyraz pomyślnie. Jowisz, obok Słońca, jest najjaśniejszym punktem tego horoskopu: stoi w domu swojej radości, jako dzienna planeta jest nad horyzontem, jako męska – w męskim znaku i męskiej ćwiartce, jest niestety zachodni, ale nie zmienia to faktu, że pozostaje w swojej sekcie (hayz). Może więc dać prezydentowi olbrzymie wsparcie, ale nie będzie ono długotrwałe. Jowisz znajduje się bowiem tuż przed zmianą znaku. Ta silna, prominentna planeta wejdzie za moment do znaku swojego wygnania, całkowicie straci godność i będzie zdana na łaskę Merkurego. Jowisz włada w tym horoskopie domem szóstym symbolizującym techniczne zaplecze prezydenta oraz domem trzecim – informacja i media. I to właśnie w tych obszarach (pomijając dostojników kościelnych) tkwi siła i wsparcie dla prezydenta, ale nie na całe pięć lat.

Naród i twarz Dudy
Lecz nawet jeśli chciałoby się tę potrójną koniunkcję Wenus, Merkurego i Jowisza w Lwie rozpatrywać jako przejaw siły, determinacji i majestatu, to jednak nie można pominąć faktu, że pozostaje ona w ścisłej kwadraturze do Saturna. Tę idyllę destabilizuje właśnie maleficzny Saturn, który wydaje się jeszcze bardziej złoczynny, gdy weźmiemy pod uwagę, iż jest on całkowicie ex conditione: jako dzienna planeta powinien być na górze, a jest na dole, jako męska powinien być w znaku męskim, a jest w żeńskim i do tego w żeńskiej ćwiartce. Saturn najbardziej szkodzi tu Wenus, a więc samemu Dudzie. Wenus jest bowiem w znaku wygnania Saturna, a Saturn w znaku wygnania Wenus. Niechęć tych planet względem siebie przy aspekcie kwadratury jest po prostu niszcząca i blokująca. Saturn włada w tym horoskopie domem czwartym, a dom ten oznacza nie tylko konkurentów do tronu, lecz także – w dawnej nomenklaturze – poddanych, czyli naród, społeczeństwo. Zarysowuje się tu więc tendencja niechęci wyborców do prezydenta i vice versa. Ale Saturn jest tu także almutenem ascendentu, czyli prawdziwym, względnie dominującym władcą domu pierwszego. Reprezentuje on więc dominującą część samego Andrzeja Dudy. Dlatego tym, co najbardziej może zaszkodzić prezydentowi, to on sam. Co więcej, owa potrójna koniunkcja planet w Lwie znajduje się pod promieniami Słońca. Nie jest to wprawdzie tak silnie niszczące jak spalenie, jednak tak czy owak majestat urzędu może prezydenta nieco przytłoczyć.

W rękach Słońca, czyli antidotum
Jak wybrnąć z tego impasu? Jest na to tylko jeden sposób. Jak już podkreśliłem, w horoskopie tym mamy dwie silne planety. Są nimi Jowisz i Słońce. Jowisza pomińmy, ponieważ za chwilę straci godność. Skupmy się na Słońcu, naturalnym sygnifikatorze władzy, uznania i królewskich insygniów. Stoi ono nie tylko w domicylu, lecz także pełni rolę dyspozytora końcowego, co oznacza, że trzyma wszystkie planety w szachu. Jeżeli więc Andrzej Duda wzniósłby się na poziom Słońca, a więc gdyby rzeczywiście dzierżył władzę w sposób autonomiczny, a więc także i ponadpartyjny, miałby szansę zapisać się jako silny, charyzmatyczny przywódca i przejść tę prezydenturę suchą nogą, czego mu serdecznie życzę.

Ale czy to możliwe, aby Andrzej Duda – w horoskopie którego to wpływowy Księżyc jest dyspozytorem końcowym, a Słońce stoi w koniunkcji ze złowieszczą gwiazdą Algol (utrata głowy), podczas gdy w horoskopie prezydentury sygnifikator Dudy, czyli Wenus jest na trującej gwieździe Alphard, serce Hydry (27° 29´ Lwa), w opinii Johna Frawleya jeszcze gorszej niż Algol – zdołał wznieść się na ten solarny poziom, jaki obiecuje horoskop zaprzysiężenia? Być może. Ale wtedy musiałby stać się kimś zupełnie innym niż jest. Funkcje i stanowiska zwykle zmieniają ludzi, więc można mieć nadzieję…

Ciekawostka historyczna
Horoskop zaprzysiężenia Andrzeja Dudy na Prezydenta Polski do pewnego stopnia przypomina horoskop koronacji Antiocha I, króla Kommageny, która miała miejsce latem 62 roku p.n.e. Horoskop tej koronacji (najstarszy z zachowanych horoskopów greckich) został uwieczniony jako relief (umiejscowiony na szczycie góry Nemrut w dzisiejszej Turcji) przedstawiający Lwa, ściślej mówiąc gwiazdozbiór Lwa, z zaznaczonymi dziewiętnastoma głównymi gwiazdami tej konstelacji, włącznie z Regulusem (przez Ptolemeusza nazywanym „Bazyleos”), oraz z planetami w górnej części, którymi są (od lewej): Mars, Merkury i Jowisz. Blisko Jowisza mogła być w tym znaku (zodiak gwiazdowy) przypuszczalnie także Wenus, no i oczywiście Słońce, czyli dość podobny układ, jaki mamy w przypadku zaprzysiężenia.
cimrm31_lion-nemrud-dagh
Warto dodać, że król Antioch był patronem astrologów, szczególnie zainteresowany astrologią hermetyczną. Jego wnuczka, księżniczka Aka wyszła za mąż za słynnego greckiego astrologa Trazyllusa, doradcę cesarza Tyberiusza. Ich syn, Balbillus również był astrologiem, który wsławił się m.in. pionierskimi rozważaniami na temat aphety, nazywanej później hylegiem.

Hipotetyczny horoskop Andrzeja Dudy

Na minionym seminarium „Weekend z astrologią polityczną”, które odbyło się w Polskim Towarzystwie Astrologicznym w dniach 13-14 czerwca 2015 roku wygłosiłem wykład „Rola gwiazd stałych w horoskopach prezydentów Polski”. Przy okazji przedstawiłem także hipotetyczny horoskop prezydenta-elekta Andrzeja Dudy. Do tej pory nie jest znana żadna wiarygodna godzina urodzenia tego polityka (znamy jedynie horoskop jego pradziadka ze strony matki).

Brak precyzji w tym względzie sprzyja rzecz jasna snuciu fantastycznych teorii astrologicznych, choć z drugiej strony pozwala i na rzetelne podejście do sprawy. Przeciętnemu obywatelowi znany jest jedynie medialny wizerunek przyszłego prezydenta, który z jego prawdziwą natura może nie mieć wiele wspólnego. Co więcej, pobożni rodzice Andrzeja Dudy usiłują wpisać zwycięstwo syna w wyścigu o fotel prezydencki w dyskurs teologiczny, wręcz nadprzyrodzony, gdyż to wskutek interwencji samego Boga Duda miał zostać wybrany na prezydenta RP, za co zresztą, tuż po ogłoszeniu wyników, w asyście kamer podziękował Stwórcy na Jasnej Górze.

Czy więc ingerencja sił nadprzyrodzonych sprawia, że horoskop i siły astrologiczne zostają zniesione, no bo w końcu mamy do czynienia z kimś, kto został naznaczony przez Boga i to z Jego woli zasiądzie wkrótce w Pałacu Prezydenckim? Trudno polemizować z takimi tezami, wspomnę jedynie, że tak jak nie znamy wiarygodnego horoskopu Chrystusa, tak samo nie dysponujemy dotąd wiarygodnym kosmogramem Andrzeja Dudy. Nie musi z tej analogii za wiele wynikać, lecz mimo to na przestrzeni wieków astrologowie nie ustawali w wysiłkach, aby skonstruować najbardziej właściwy horoskop Jezusa (za co niektórzy byli nawet paleni na stosach, ale to już zupełnie inna historia), więc być może jednak warto pochylić się nad poszukaniem prawdopodobnego horoskopu przyszłego prezydenta Polski.

 

Roczny obrót świata

Pomocą w rektyfikacji horoskopu Andrzeja Dudy może przyjść nam nie tyle kosmogram Jezusa Chrystusa, ile zgoła inny, aczkolwiek niezwykle istotny, mianowicie roczny horoskop ingresu Słońca w znak Barana, który stanowi paradygmatyczny wzór zarówno dla horoskopów elekcyjnych, jak i rozważań prognostycznych dla danego państwa. Jest on po prostu absolutnie priorytetowy we wszelkich dociekaniach astrologii mundalnej i politycznej.

Nie ma tu miejsca, aby w szczegółach omawiać zasady interpretacji tego typu horoskopów rocznych. Zwrócę jedynie uwagę na rolę Księżyca (głos ludu), który – w świecie współczesnej demokracji – można potraktować jako wskaźnik poparcia dla przyszłego władcy. Jest regułą, że jeżeli Księżyc z horoskopu ingresu tworzy porównawczą koniunkcję, sekstyl lub trygon ze Słońcem, Księżycem albo ascendentem bądź medium coeli kandydata na najwyższy urząd w państwie, ten ma szanse wygrać wybory. Sprawdzalność tej reguły szerzej omówiłem na przykładzie horoskopów byłych prezydentów RP w swojej książce „Reguły astrologii tradycyjnej”.

Ingres 2015

Jak widać, Księżyc w horoskopie ostatniego ingresu znajduje się w 7° 44´ Barana. Księżyc ten nie aspektuje ani Słońca, ani Księżyca, ani osi w horoskopie Bronisława Komorowskiego, który majowe wybory prezydenckie przegrał. Musiał więc aspektować wymienione punkty w horoskopie Andrzeja Dudy. Na pewno jednak nie aspektował ani Słońca (bo ono przebywa w Byku), ani Księżyca (bo musiałby tworzyć kwadraturę do Raka). W związku z tym ingresowy Księżyc tworzył koniunkcję, sekstyl lub trygon z ascendentem, względnie z medium coeli.

Jeśli miałby tworzyć z ascendentem trygon lub koniunkcję, to Duda musiałby mieć ascendent w znakach ognistych, co – biorąc pod uwagę jego wizerunek – należy wykluczyć. Pozostają więc znaki powietrzne, z których Wagę także należałoby nie brać pod uwagę, bo znajduje się ona w opozycji do Barana – znaku ingresowego Księżyca.

Pozostają więc de facto jedynie dwa znaki do rozważenia – Bliźnięta i Wodnik, w których może być albo ascendent, albo medium coeli. Jeżeli MC miałoby się znaleźć w znaku Bliźniąt, wówczas Panna wypadnie na ascendencie, a to oznacza, że osie horoskopu rządzone byłyby przez Merkurego, który – przynajmniej w wizerunku medialnym – mało jest wyczuwalny. Jeżeli zaś ascendent byłby ok. 7° znaku Bliźniąt, wówczas MC znajdzie się w Wodniku, co ma sens, zważywszy na fakt, że władca MC – Saturn – znalazłby się w domu pierwszym. Jednak elementy saturnowe można znaleźć również wtedy, gdy ascendent umieści się ok. 7° Wodnika. W takiej sytuacji medium coeli znajdzie się wraz z Neptunem w znaku Strzelca, co może tłumaczyć inklinacje Andrzeja Dudy do Jasnej Góry i dyskursu religijnego, w którą zamierza wpisać swoją politykę.

Andrzej Duda (rektyfikacja)

Uznałem zatem, że Andrzej Duda ma ascendent w pierwszym dekanacie Wodnika, tak aby ingresowy Księżyc (7° 44´ Barana) tworzył w obrębie 3-4° sekstyl do tego punktu i zarazem trygon do medium coeli (pierwszy dekanat Strzelca).

 

Rektyfikacja

W doprecyzowaniu stopnia pomocne okazują się techniki rektyfikacji horoskopu. Jedną z nich jest animodar, który zakłada, że najsilniejszy władca troistości przedurodzeniowej syzygii stanowi właściwą miarę, w związku z czym powinien tworzyć dowolny aspekt z ascendentem bądź medium coeli (procedurę tę dokładnie opisałem w książce „Reguły astrologii tradycyjnej”). W horoskopie Dudy syzygią był nów w 22° 29´ Byka, co oznacza, że władcami troistości są: Księżyc, Wenus i Mars. Najsilniejszy z nich jest oczywiście Księżyc, który znajduje się domicylu, ściślej mówiąc w 4° 12´ Raka. Ascendent mógłby więc być równie dobrze ok. 4° Wodnika. Reguły monomoirii są bardziej precyzyjne i wskazują, że skoro Księżyc natalny znajduje się w stopniu władanym przez Księżyc, to ascendent także powinien się znaleźć w takim stopniu. W pierwszym dekanacie Wodnika stopniem władanym przez Księżyc jest tylko stopień siódmy (6° 00´ – 6° 59´ Wodnika). Ascendent musiałby zatem wypaść właśnie w tym stopniu, co zgodne jest nie tylko z monomoiriami, lecz także z animodarem oraz przede wszystkim ze wskazaniami wynikającymi z ingresowego Księżyca. To zaś pozwala postawić hipotezę, że Andrzej Duda urodził się o godz. 00:15.

 

Wstępne wnioski

Trudno wyciągać daleko idące wnioski z hipotetycznego horoskopu, jakkolwiek pewne rzeczy w tak obliczonym kosmogramie dla Andrzeja Dudy są wręcz uderzające. Władcą horoskopu (almutem figuris) jest Księżyc, który nie tylko pełni rolę dyspozytora końcowego (o czym pisałem w notce  Tryumf Dudy ), lecz także jest hylegiem (i zarazem alkokodenem). Z kolei Saturn, jak już zauważyłem we wcześniejszych wpisach, znajdujący się na królewskiej gwieździe Aldebaran, pełniłby rolę władcy ascendentu (Wodnik), a to bez wątpienia wzmacniałoby jego znaczenie w tym horoskopie.

Interesująco przedstawiałyby się także tranzyty, ponieważ przez pierwszy okres prezydentury Saturn będzie mu przechodził przez dom dziesiąty, czyli analogicznie jak w przypadku początku prezydentury Aleksandra Kwaśniewskiego, który mniej więcej w tym samym wieku co Duda został wybrany prezydentem.

Jeszcze ciekawiej przedstawia się bieżący solariusz. Znajdujemy w nim Światła w domu dziesiątym i to dość szczególnie położone, ponieważ jednym z nich jest władca ascendentu, czyli Słońce, zaś Księżyc jest w wywyższeniu na medium coeli, tworzący przy okazji aplikacyjne aspekty do benefików (Wenus i Jowisza). Tymczasem na ascendencie jest Jowisz, który przy okazji jest także władcą natalnego MC.

Andrzej Duda (solariusz 2015)

Idąc dalej, warto podkreślić, że profekcyjnym Władcą Roku jest Merkury. Natalnie nie zajmuje on szczególnie prominentnej pozycji (chociaż wspierany jest trygonem Jowisza oraz sekstylami Wenus, Merkurego i Księżyca), jednak w solariuszu położony jest doskonale: w jedenastym domu (Bona Fortuna), w domicylu, a do tego w koniunkcji z królewskim Aldebaranem! To również mogło bez wątpienia stanowić silne wskazanie na zwycięstwo.

Jednakże zwycięstwo w wyborach nie oznacza jeszcze wygranej prezydentury. O tym powie nam więcej horoskop zaprzysiężenia Andrzeja Dudy, co ma nastąpić 6 sierpnia o godz. 10:00. Odniosę się do tego kosmogramu w kolejnej notce.